برنامه نویسی به زبان c# قسمت نوزدهم

مدت زمان متغیر ها

صفات متغیر ها شامل نام، نوع، اندازه و مقدار می باشد.هر متغیر در برنامه دارای صفاتی اضافی است، از جمله مدت زمان و برد.

مدت زمان یک متغیر که دوره حیات نیز نامیده می شود، دوره ای است

 که در طی آن متغیر در حافظه وجود دارد.تعدادی از متغیر ها در زمان کوتاهی وجود دارند.برخی به طور تکراری ایجاد و تخریب می شوند.و برخی دیگر در کل اجرای برنامه وجود دارند.

برد متغیر جایی است که شناسه متغیر (یعنی نام) می تواند در برنامه ارجاع شود.برخی از متغیر ها در سراسر برنامه ارجاع می شوند.در حالی که سایر متغیر ها از بخش های خاصی از برنامه قابل ارجاع هستند.

متغیر های محلی رد یک متد (یعنی پارامتر ها و متغیر های تعریف شده در بدنه متد) دارای مدت زمان خودکار هستند.متغیر های مدت زمان خودکار زمانی ایجاد می شوند که کنترل برنامه به معرفی آنها برسد، یعنی هنگامی وجود دارند که بلوک تعریف کننده آنها فعال شود و هنگام خروج از بلوک تخریب می شوند.متغیر های مدت زمان خودکار را متغیر های خودکار یا متغیر های محلی می نامیم.

برنامه نویسی به زبان c# قسمت هجدهم

ارسال آرگومان ها: ارسال مقدار در مقابل ارسال با مرجع

دو روش برای ارسال آرگومان ها به متد ها در زبان های برنامه نویسی عبارتند از : ارسال با مقدار و ارسال با مرجع. هنگامی که آرگومانی با مقدار ارسال می شود، متد فراخوانی شده یک کپی از مقدار آرگومان را می گیرد.

توجه: در ارسال با مقدار ، تغییرات بر کپی متد فراخوانی شده تاثیری بر مقدار اصلی ندارد.این امر از برخی اثرات جانبی جلوگیری می کند که مانع توسعه صحیح و سیستم های نرم افزاری قابل اعتماد می شود.

هنگامی که آرگومانی با استفاده از ارسال با مرجع فرستاده می شود، فراخوان توانایی دستیابی و اصلاح مستقیم داده اصلی فراخوان را به متد می دهد ارسال با مرجع می تواند باعث بهبود کارایی شود، زیرا سربار کپی کردن ایتم های داده بزرگ از قبیل اشیا را برطرف می کند؛ به هر حال، ارسال با مرجع می تواند باعش ضعیف شدن امنیت شود.زیرا متد فراخوانی شده می تواند داده فراخوان را اصلاح کند.

توجه:هنگامی که اطلاعاتی را از یک متد از طریق یک عبارت return بر می گردانید، متغیر های نوع مقداری همیشه با مقدار برگردانده می شوند(یعنی یک کپی برگردانده می شود) و متغیر های نوع مرجع همیشه با مرجع برگردانده می شوند( یعنی مرجع به شی برگردانده می شود).

برنامه نویسی به زبان c# قسمت هفدهم

انواع مقداری و انواع مرجع

انواع داده ها یا مقداری هستند یا مرجع. هر متغیری از نوع مقداری حاوی داده ای از آن نوع است.هر متغیر از نوع مرجع، حاوی آدرس محلی از حافظه است که داده ها در آنجا ذخیره شده است.انواع مقداری به طور طبیعی قطعات تکی از داده ها را ارائه می دهند، از قبیل مقادیر int یا bool. از طرف دیگر، انواع مرجع، به اشیا بر می گردند که ممکن است حاوی قطعات مجزایی از داده ها باشند.

C# دارای انواع مقداری و مرجع تعبیه شده می باشد.انواع مقداری تعبیه  شده انواع صحیح (ulong, long, uint, int, ushort, short, char, byte, sbyte)، انواع اعشاری (double, float) و انواع  decimalو bool هستند.انواع مرجع تعبیه شده string و object هستند.برنامه نویسان همچنین می توانند انواع مقداری و انواع مرجع را ایجاد کنند.انواع مرجعی که برنامه نویسان می توانند ایجاد کنند، عبارتند از: کلاس ها، رابط ها و نماینده ها.جدول زیر انواع داده اصلی را فهرست کرده است که بلوک های سازنده برای انواع پیچیده تر هستند. در c# شبیه زبان های مقدم آن، c و c++ تمام متغیر ها باید پیش از استفاده در برنامه، دارای یک نوع باشند.

برنامه نویسی به زبان c# قسمت شانزدهم

فضای نام

c#

 C# حاوی تعدادی کلاس از پیش تعریف شده است که در فضاهای نام گروه بندی شده اند.جدول زیر مجموعه ای از فضاهای نام مختلف در FCL را فهرست کرده است و شرح مختصری را برای هر یک فراهم نموده است.مجموعه فضاهای نام موجود در FCL بسیار بزرگ است.علاوه بر فضاهای نام خلاصه شده در جدول زیر ، FCL حاوی فضاهای نامی برای گرافیک های پیچیده، رابط های کاربر گرافیکی پیچیده، چاپ، شبکه بندی پیچیده، امنیت چند رسانه ای، قابلیت دسترسی ( برای افراد معلول) و غیره است.

فضای نام	شرح
System	حاوی کلاس ها و انواع داده ضروری است( از قبیل int,double,char و غیره)به طور ضمنی توسط تمام برنامه های c# به آن مراجعه می شود.
System.Data	حاوی کلاس هایی است که از ADO.NET شکل گرفته و برای دستیابی و دستکاری پایگاه داده استفاده می شود.
System.Drawing	حاوی کلاسهایی برای ترسیم و گرافیک است.
System.IO	حاوی کلاس هایی برای ورودی و خروجی داده است. مثل فایل ها.
System.Threading	حاوی کلاس هایی برای چند رشته است که برای اجرای همزمان چندین بخش یک برنامه استفاده می شود.
System.Windows.Forms	حاوی کلاس هایی برای ایجاد رابطهای کاربر گرافیکی است.
System.Xml	حاوی کلاس های مورد استفاده برای پردازش XML است.

 

هرگز در میان موجودات مخلوقی که برای کبوتر شدن آفریده شده کرکس نمیشود. این خصلت در میان هیچ یک از مخلوقات نیست جز آدمیان. «ویکتورهوگو؛ بینوایان»

برنامه نویسی به زبان c# قسمت پانزدهم

ترویج آرگومان

 

یکی از ویژگی های مهم تعریف متد ها، اعمال فشار آرگومان هاست (یعنی مجبور کردن آرگومان ها به نوعی خاص برای ارسال به یک متد). این فرایند معمولا تبدیل ضمنی گفته می شود که در آن یک کپی از مقدار متغیر بدون تبدیل نوع صحیح، به نوعی متفاوت تبدیل می شود.

چنین تبدیلاتی نیز می تواند با کلاس convert در فضای نام System  انجام شوند

.c# از تبدیلات عریض و باریک پشتیبانی می کند.تبدیل عریض هنگامی رخ می دهد که یک نوع به سایر انواع تبدیل شود( معمولا انواعی که می توانند داده های بیشتری را نگهداری کنند) بدون اینکه داده ای از بین برود و تبدیل باریک هنگامی روی می دهد که داده ممکن است در طی تبدیل ازبین برود( معمولا به انواعی که داده کوچک تری را نگهداری میکنند). جدول زیر تبدیلات ضمنی مجاز را نمایش می دهد.

برنامه نویسی به زبان c# قسمت چهاردهم

تعریف متد ها

 

برنامه هایی که تا اینجا ارائه شده اند، حداقل یک تعریف متد داشتند که متد های FCL را برای انجام وظایف برنامه فراخوانی می کرد.

حال نحوه ی نوشتن متد های اختصاصی را در نظر می گیریم.

برنامه ویندوزی زیر را در نظر بگیرید که از متد فراخوانی شده Square برای محاسبه مربعهای اعداد صحیح از 1 تا 100 استفاده می کند.به توضیح خط 15 توجه کنید.

//visual studio .NET generated code

این کد خصوصیات اجزای GUI را مقدار دهی می کند.

برنامه نویسی به زبان c# قسمت سیزدهم

متد های کلاس  Math

متد های کلاس  Mathبه برنامه نویس اجازه می دهد تا محاسبات ریاضی معمول را انجام دهد.متد ها با نوشتن نام متد فراخوانی می شوند که بعد از آن یک پرانتز چپ، آرگومان(یا لیستی مجزا با کاما از آرگومانها) و یک پرانتز راست قرار می گیرد.اگر متد فراخوانی شوونده نیازی به اطلاعاتی برای انجام وظیفه اش نداشته باشد، انگاه پرانتز ها خالی خواهند بود.

نکته: افزودن یک مرجع اسمبلی برای استفاده از متد های کلاس Math در یک برنامه ضروری نیست. کلاس  Mathدر فضای نام System قرار دارد که برای هر برنامه ای در دسترس است.

توجه: فراموش کردن احضار یک متد کلاس Math با تقدم نام متد با نام کلاسMath  و عملگر نقطه (.) یک خطای دستوری است.

آرگومانهای متد ممکن است ثابت ها، متغیر ها، یا عبارات باشند.جدول زیر برخی متد های کلاس Math را خلاصه می کند.در این جدول، متغیر های x و y از نوع double هستند، هر چند برخی متد ها نگارش هایی را فراهم می کنند که مقادیری از انواع سایر داده را به عنوان آرگومان می گیرند.کلاس Math نیز دو ثابت ریاضی پر استفاده را تعریف می کند.

برنامه نویسی به زبان c# قسمت دوازدهم

عملگر های شرطی و منطقی

C# عملگر های منطقی و شرطی را فراهم کرده است که ممکن است برای تشکیل شروط پیچیده با ترکیب شروط ساده استفاده شوند.عملگر های && AND)  شرطی(، & AND)  منطقی(، || OR)  شرطی(،OR)|  منطقی(، ^OR) انحصاری منطقی یا XOR منطقی)و! (NOT منطقی که نقیض منطقی نیز نامیده می شود)، می باشند.

توجه: قرار دادن فاصله بین عملگرهای &&  و || یک خطای دستوری است.

فرض کنید که می خواهیم از درست بودن هر دو شرط در برنامه مطمئن شویم پیش از اینکه مسیر اجرای خاصی را انتخاب کنیم. در این مورد ، از عملگر && شرطی به این صورت استفاده می کنیم:

if (gender==1&&age>=65)

++seniorfemales;

برنامه نویسی به زبان c# قسمت یازدهم

ساختار تکرار

do/while

 

ساختار تکرارdo/while شبیه ساختارwhile  است.در ساختار while ، آزمایش شرط تکرار حلقه در ابتدای حلقه صورت می گیرد، پیش از اینکه بدنه حلقه اجرا شود.ساختارdo/while شرط ادامه حلقه راپس از اجرای بدنه حلقه آزمایش می کند.بنابراین بدنه حلقه همیشه حداقل یک بار اجرا می شود.هنگامی که یک ساختار do/while خاتمه می یابد، اجرا با عبارت بعد از بخش while ادامه می یابد.

مثال زیر را در نظر بگیرید:

برنامه نویسی به زبان #c قسمت دهم

ساختار چند انتخابی switch:

 

گاهی اوقات ، الگوریتم حاوی مجموعه ای از تصمیمات است که الگوریتم متغیر یا عباراتی را به طور مجزا برای هر عبارت صحیح ثابت یا عبارت رشته ای ثابت آزمایش می کند.

در مثال بعدی فرض می کنیم که از کلاسی با 10 دانش آموز امتحانی گرفته می شود.و هر دانش آموز نمره ای با رتبه حرفی A,B,C,D یا F می گیرد. برنامه نمرات حرفی را گرفته و نتایج را با استفاده از switch برای شمارش تعداد هر نمره حرفی مجزا خلاصه می کند که دانش آموزان از آن آزمون گرفته اند.خط 10 متغیر grade را از نوع char معرفی می کند.خطوط 11 تا 15 متغیر های شمارنده ای را تعریف می کنند که برنامه برای شمارش هر نمره استفاده می کند.این متغیر ورودی هر کاربر را برای هر نمره ذخیره می کند.خط 17 یک ساختار for را شروع می کند که 10 بار اجرا می شود.در هر تکرار خط 11 در مورد نمره بعدی به کاربر اطلاع می دهدو خط 20 متد parse از نوع char را برای خواندن ورودی کاربر به عنوان یک char احضار می کند.در درون ساختار for ، یک ساختار switch  داریم که نمره حرفی را پردازش می کند.ساختار switch شامل مجموعه ای از برچسب های case و یک مورد default اختیاری است.