برنامه نویسی به زبان c# قسمت پنجم

 

 

عملگر های انتساب:

C# چندین عملگر انتساب را برای خلاصه کردن عبارات انتساب فراهم کرده است.مثلا عبارت c=c+3 می تواند با عملگر انتساب جمع += به صورت c+=3

خلاصه شود.

 

عملگر += مقدار عبارت سمت راست عملگر را با مقدار سمت چپ عملگر جمع کرده و نتیجه را در متغیر سمت چپ عملگر ذخیره می کند.

 جدول زیر را در نظر بگیرید:

عملگر انتساب	عبارت نمونه	توضیح	انتساب ها
Int c=3,d=5,e=4,f=6,g=12;با فرض:
c=10	c=c+7	c+=7	+=
d=1	d=d-4	d-=4	-=
e=20	e=e*5	e*=5	*=
f=2	f=f/3	f/=3	/=
g=3	g=g%9	g%=9	%=

 

توجه: قرار دادن کاراکتر فاصله بین نمادهایی که یک عملگر انتساب حسابی را تشکیل می دهند، یک خطای دستوری است.

عملگر های افزایش و کاهش:

C# عملگر افزایش یکتا(++) و عملگر کاهش یکتا(–)  را فراهم کرده است . هر برنامه می تواند مقدار یک متغیر به نام c را با استفاده از عملگر افزایش++ یک واحد افزایش دهد، به جای اینکه از عبارت c=c+1 یا c+=1 استفاده شود.اگر یک عملگر افزایش یا کاهش پیش از یک متغیر قرار گیرند ، به عنوان عملگر های پیش افزایش و پیش کاهش در نظر گرفته می شوند. اگر یک عملگر افزایش یا کاهش بعد از یک متغیر قرار گیرند، عملگر پس افزایش و پس کاهش نامیده می شوند.

 

عملگر	نامیده می شود	عبارت نمونه	توضیح
++	پیش افزایش	++a	a را یک واحد افزایش میدهد، آن گاه از مقدار جدید a در عبارتی استفاده می کند که a در آن قرار دارد.
++	پس افزایش	a++	از مقدار جاری a در عبارتی استفاده می کند کهa در آن قرار دارد، آنگاه a را یک واحد افزایش می دهد.
—	پیش کاهش	–b	b را یک واحد کاهش میدهد، آن گاه از مقدار جدید b در عبارتی استفاده می کند کهb   در آن قرار دارد.
—	پس کاهش	b–	از مقدار جاری b در عبارتی استفاده می کند که b  در آن قرار دارد، آنگاه b را یک واحد کاهش می دهد.

 

توجه: جهت خوانایی، عملگر های یکتا باید بدون هیچ فاصله ای بعد از عملوند خود قرار گیرند.

توجه:تلاش برای استفاده از عملگر های افزایش یا کاهش در عبارت غیر از ارجاع یک متغیر، یک خطای دستوری است.ارجاع متغیر،متغیر یا عبارتی است که می تواند در سمت چپ یک عملوند انتساب ظاهر شود.مثلا نوشتن ++(x+1) یک خطای دستوری است، زیرا (x+1) یک ارجاع متغیر نیست.

جدول زیر تقدم و شرکت پذیری عملگرهای معرفی شده اینجا را نشان می دهد.عملگر ها از بالا ، پایین و به ترتیب نزولی تقدم نمایش داده شده اند.ستون دوم شرکت پذیری عملگرها را در هر سطح تقدم نمایش می دهد.توجه داشته باشید که عملگر شرطی  ( ?: )، عملگر های یکتای افزایش (++)،کاهش(–)، جمع، تفریق، تبدیل و انتساب از راست به چپ شرکت پذیر هستند.سومین ستون نام گروه-عملگرها را بیان می کند.

 

عملگرها	شرکت پذیری	نوع
()	چپ به راست	پرانتز ها
++–	راست به چپ	پسوند یکتا
++…+=(type)	راست به چپ	پیشوند یکتا
* / %	چپ به راست	ضربی
+-	چپ به راست	جمعی
<< = >>=	چپ به راست	رابطه ای
= = !=	چپ به راست	تساوی
?:	راست به چپ	شرطی
=+=-=*=/=%=	راست به چپ	انتساب

دوستان عزیزی که تا این مرحله آموزش را دنبال کرده اند، مقدمات C# را به راحتی فرا گرفته اند.و تا همین جا می توانند به راحتی یک برنامه ساده را به زبان C# در محیط کنسول بنویسند.

به راحتی می توانید مقداری را از ورودی به وسیله کد زیر بگیرند

Console.ReadLine();

سپس با استفاده از عملگر های ذکر شده تا اینجا پردازش های ساده را بر روی آن انجام دهند.

و پس از ان می توانند با استفاده از کد  زیر مقدار یا رشته ای خاص را به خروجی بفرستند.

Console.WriteLine(مقدار);

دوستان عزیز توجه داشته باشید که پس از اجرای برنامه صفحه کنسول بلافاصله بسته می شود. و اینکار آنقدر سریع صورت می گیرد که ممکن است خروجی را به درستی مشاهده نکنید. برای اینکه صفحه کنسول بلافاصله بسته نشود پیشنهاد می کنم در آخر برنامه کد Console.ReadLine(); را کپی کنید. این امر سبب می شود صفحه بسته نشود تا شما یک enter  بزنید.

در قسمت بعدی سعی می کنیم وارد محیط windows شویم.

موفق باشید.

 

برای جبران اشتباهات، به دوستانت همانقدر زمان بده که برای خودت فرصت قائل میشوی

 

ذکر مطلب با ذکر منبع بلا مانع است.